Πριν από περίπου 50 χρόνια ο Μπερτολτ Μπρεχτ πήρε ένα παλιό παραμύθι και το έκανε θεατρικό έργο για μεγάλους.
Ο κύκλος με την κιμωλία είναι μια αλληγορία με θέμα την αγάπη, στηριγμένη στον πανάρχαιο μύθο. Μια βασίλισσα κυνηγημένη από στασιαστές, εγκαταλείπει το μωρό της. Το βρίσκει η υπηρέτρια της και αποφασίζει να το πάρει για να το γλιτώσει από τους διώκτες του. Κυνηγημένη πλέον και αυτή, υποφέρει τα πάνδεινα για να του εξασφαλίσει μια στέγη και λίγο γάλα. Μια αληθινή αγάπη αναπτύσσεται στο παιδί και στην θετή του μητέρα, ώσπου, μετά από χρόνια το καθεστώς αλλάζει και το παιδί γίνεται ο νόμιμος κληρονόμος του θρόνου και μιας αμύθητης περιούσιας. Τότε εμφανίζεται η φυσική του μητέρα και το διεκδικεί.. Και ο "ιδιόρρυθμος" δικαστής θα κάνει το πείραμα: Βάζει το παιδί στην μέση ενός κύκλου και ζητάει από τις δύο μητέρες να το τραβήξουν προς το μέρος τους, πιάνοντας από το ένα χέρι η καθεμιά, και όποια νικούσε θα το έπαιρνε υπό την κηδεμονία της.
Ποια μητέρα πιστεύετε πως τράβηξε πιο δυνατά το παιδί προς το μέρος της και σε ποια έδωσε την κηδεμονία ο δικαστής?
