Φανταστείτε τον εαυτό σας μια ξάστερη νύχτα στην ύπαιθρο, μακριά από τεχνητές πηγές φωτός. Κατά προτίμηση στην Ισλανδία, τη Γροιλανδία, τη Βόρεια Σκανδιναβία ή ακόμα στην Αλάσκα και το Βορειοανατολικό Καναδά, γύρω στον Μάρτιο ή τον Οκτώβριο. Στο βάθος, χαμηλά στον ορίζοντα, ένα αχνό φως τρεμοπαίζει. Σιγά σιγά το φως εξαπλώνεται. Κύματα φωτός υψώνονται στον ουρανό και αναμειγνύονται το ένα με το άλλο. Δίνουν την εντύπωση ότι κινούνται σαν να φυσά απαλό αεράκι. Τα φωτεινά κύματα σχηματίζουν μια τεράστια κουρτίνα στον ουρανό, όπου κυριαρχεί το πράσινο ή το κόκκινο χρώμα. Αυτό το μαγευτικό φωτεινό φαινόμενο καλείται "πολικό σέλας" - ή επικρατέστερα "βόρειο σέλας" (aurοra borealis)-, επειδή παρατηρείται συχνότερα στο Βόρειο Πόλο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εμφανίζεται και στους δύο πόλους, απλά στο Νότιο (aurοra australis) παρουσιάζεται κυρίως σε ακατοίκητες περιοχές.
Το σέλας δημιουργείται από ηλεκτρόνια υψηλής ενέργειας, τα οποία, παγιδευμένα από το γεωμαγνητικό πεδίο, κινούνται ελικοειδώς κατά μήκος των δυναμικών του γραμμών και πλησιάζουν την ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης, όπου συγκρούονται με άτομα και μόρια αζώτου και οξυγόνου και τα διεγείρουν ενεργειακά. Τα διεγερμένα άτομα και μόρια, για να επανέλθουν στην αρχική, σταθερότερη κατάσταση ενεργειακής ισορροπίας, εκπέμπουν την περίσσεια ενέργειας υπό τη μορφή ορατής ακτινοβολίας.
Δείτε το σχετικό βίντεο:
