«Τι είναι αυτό;»
Ένας πατέρας, γύρω στα ογδόντα, καθόταν στη βεράντα τού εξοχικού του σπιτιού μαζί με τον σαρανταπεντάρη γιο του, που είχε έρθει για να τον δει και διάβαζε εφημερίδα. Ξαφνικά, στην άλλη άκρη της βεράντας ήρθε και κούρνιασε ένα σπουργίτι.
«Τι είναι αυτό;» ρώτησε ο πατέρας το γιο.
«Ένα σπουργίτι», απάντησε ο γιος.
Μετά από λίγα λεπτά, ξαναρωτάει ο πατέρας το γιο του για δεύτερη φορά: «Τι είναι αυτό»;
Κι ο γιος του τού απαντάει: «Μόλις σου το είπα πατέρα, ένα σπουργίτι».
Ύστερα από λίγο, ο γερο-πατέρας ξαναρωτάει το γιο του για τρίτη φορά: «Τι είναι αυτό»;
Αυτή τη φορά υπήρχε ένας εκνευρισμός στη φωνή του γιου καθώς απάντησε στον πατέρα του περιφρονητικά: «Ένα σπουργίτι πατέρα, ένα σπουργίτι, ένα σπου-ργί-τι».
Και λίγο μετά, ο πατέρας ξαναρωτάει το γιο του για τέταρτη φορά: «Τι είναι αυτό»;
Αυτή τη φορά ο γιος έβαλε τις φωνές στον πατέρα του: «Γιατί με ρωτάς και με ξαναρωτάς το ίδιο πράγμα, αφού σου έχω ήδη απαντήσει τόσες φορές; ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ. Δεν μπορείς να το καταλάβεις»;
Λίγο αργότερα, ο πατέρας πήγε στο δωμάτιό του και γύρισε κρατώντας ένα παλιό τετράδιο με ένα ξεφτισμένο χοντρό εξώφυλλο...
(η συνέχεια επί της οθόνης)
Πηγή:"O Παραμυθάς"
μην ξεχάσετε να σταματήσετε το μουσικό χαλί πρώτα!
